દેશના જવાનો માટે!

વર્ષો પહેલાની આ વાત છે.

એક વખત એક માણસ કેનેડા થી અમેરિકા જવાની ફ્લાઇટમાં ચડ્યો. વિમાન ઊડવાની થોડી ક્ષણો પહેલાં દસ અમેરિકન સૈનિકો ફ્લાઇટમાં ચડ્યા. શિસ્તબદ્ધ રીતે સૈનિકો આ માણસની આજુબાજુની હરોળમાં ગોઠવાઈ ગયા.

પેલા માણસે પોતાની બાજુમાં બેઠેલા જવાન સાથે વાત શરૂ કરી, “સોલ્જર! જોકે મારાથી પૂછી ન શકાય, પણ જો તમને વાંધો ન હોય તો હું જાણી શકું ખરો કે તમે સૌ કઈ બાજુ જઈ રહ્યા છો?''

“ઓહ! નથિંગ સિક્રેટ! એવું કાંઈ ખાનગી નથી. અમે પેતાવાવા, ઓન્ટારિયો જઈ રહ્યા છીએ. ત્યાં પંદર દિવસની ખાસ ટ્રેનિંગ પછી અમારે અફઘાનિસ્તાન જવાનું છે.”

એ પછી બંને વચ્ચે લગભગ એકાદ કલાક સુધી વાતો થતી રહી. ભોજન સર્વ કરવાનો સમય થયો એટલે વિમાનમાં જાહેરાત થઈ કે, “જે વ્યક્તિને પેક-લંચ (ભોજન) લેવું હોય તે પાંચ ડૉલર(લગભગ 300 રૂપિયા)માં ખરીદી શકે છે.” ફ્લાઇટને પહોંચવામાં હજુ ખાસ્સો સમય બાકી હતો. એ માણસે પોતાના માટે પેક-લંચનો ઑર્ડર આપવાનું નક્કી કર્યું. એ જ વખતે પેલા સૈનિકોની અંદરોઅંદરની વાત એના કાને પડી.

એક સૈનિક એના સાથીઓને કહી રહ્યો હતો, “પેક-લંચના પાંચ ડૉલર વધારે કહેવાય. આમ પણ આ ખર્ચ આપણા ભથ્થામાં સામેલ નથી. આપણે આ ખરીદી શકીએ એમ નથી. આપણે આપણા બેઝકૅમ્પ પર પહોંચીને જ ભોજન લઈશું. એમ કર્યા વિના છૂટકો પણ નથી.’’

એટલી વાત કરીને એમણે ભોજન ન લેવાનું નક્કી કરી નાખ્યું. પેલો માણસ આ સાંભળીને વિચારમાં પડી ગયો. થોડીવાર પછી એ

ઊભો થયો. વિમાનના પાછળના ભાગમાં જઈને ફ્લાઇટ એટેન્ડન્ટને મળ્યો. પોતાના પાકીટમાંથી પોતાના લંચની કિંમત ઉપરાંત બીજા પચાસ ડૉલર કાઢીને એને આપતા કહ્યું, “લો આ પચાસ ડૉલર, મારા તરફથી પેલા દસેય સૈનિકોને પેક-લંચ સર્વ કરજો. આપણા દેશના રક્ષકોને મારા તરફથી આ નાનકડી ભેટ!'

એની આ વાત સાંભળીને ફ્લાઇટ ઍટેન્ડન્ટ એકદમ લાગણીશીલ બની ગઈ. એની આંખોમાંથી આંસુ સરી પડ્યાં. એ માણસનો હાથ પકડીને એ લે બોલી, “સર! બૅન્કયૂ વેરી મચ ફૉર યોર કાઇન્ડ ઍક્શન. હું લાગણીશીલ એટલા માટે બની ગઈ છું કે અત્યારે મારો એકનો એક દીકરો ઈરાકમાં યુદ્ધમોરચે લડી રહ્યો છે. મને એવું લાગે છે કે જાણે તમે આ ભેટ એને આપી રહ્યા છો!”

એટલું કહીને આનંદ સાથે એ પેલા સૈનિકોને લંચ સર્વ કરવા જતી રહી. ભોજન પત્યાં પછી એ માણસ જ્યારે રેસ્ટરૂમ ત૨ફ જતો હતો ત્યારે એક વૃદ્ધ પેસેન્જરે એને ઊભો રાખ્યો. એના હાથમાં 25 ડૉલર મૂકતા એ દાદા બોલ્યા, “ભાઈ! તમે શું કર્યું એ મેં હમણાં જોયું. હું પણ અમેરિકન છું. આવાં ઉમદા કાર્યનો હિસ્સો બનવા માંગું છું. મને પણ મારા દેશ અને એના સૈનિકો માટે ખૂબ જ માન છે!'

એ માણસ હજુ તો પોતાની જગ્યાએ પાછો આવીને બેઠો જ હતો ત્યાં જ પાઇલટ બહાર આવ્યા. સીટ નંબર જોતા જોતા આ માણસની પાસે આવ્યા. એની સાથે હાથ મિલાવીને બોલ્યા, “જેન્ટલમૅન! હું ઍરફૉર્સમાં ટ્રેનિંગ પર હતો ત્યારે મારા માટે પણ કોઈએ આમ જ લંચ ખરીદેલું! એ વ્યક્તિને હું આજ સુધી નથી ભૂલી શક્યો. તમે આપણા દેશના જવાનો માટે જે કર્યું છે એના માટે હું તમારો આભાર માનું છું.”

ચાર હરોળ આગળ બેઠેલી એક અન્ય વ્યક્તિએ આ માણસ પાસે આવીને એના હાથમાં બીજા 25 ડૉલર મૂકી દીધા. વિમાને ઉતરાણ કર્યુ એ વખતે વિમાનના દરવાજા પાસે ઊભેલી એક વ્યક્તિ એ ચૂપચાપ અ માણસના ખિસ્સામાં બીજા 25 ડૉલર મૂકી દીધા અને એક શબ્દ પણ બોલ્યા વિના એ ચાલતો થઈ ગયો.

ટર્મિનલના અરાઇવલ વિભાગમાં આ માણસ પહોંચ્યો ત્યારે એના ખિસ્સામાં 75 ડૉલર ભેગા થઈ ગયા હતા. પોતે આપ્યા હતા પચાસ ડૉલર અને ભેગા થઈ ગયા હતા 75 ડૉલર! એને બેચેની થવા માંડી. ત્યાં જ એનું ધ્યાન પેતાવાવાના મિલિટરી બેઝ તરફ જવા માટે તૈયાર થઈને વાનમાં બેસવાની તૈયાર કરી રહેલા પેલા સૈનિકો પર પડ્યું. એ દોડતો એમની પાસે ગયો. પોતાની પાસે જમા થયેલા 75 ડૉલર સૈનિકોને આપતા એ બોલ્યો, “ફ્રેન્ડ્સ! હજુ તમારો બેઝ કૅમ્પ ખૂબ દૂર છે. એ લાંબા રસ્તા પર ફરી ભૂખ લાગે ત્યારે સૅન્ડવિચ વગેરે ખરીદવા આ કામ આવશે! પ્લીઝ! ના નહીં પાડતા!"

   એનું માન રાખવા સૈનિકોએ પૈસા સ્વીકારીને એક સાથે બોલ્યા, “બૅન્કયૂ જેન્ટલમૅન! તમે જે કર્યું છે એ માટે તમારો આભાર!”

આ માણસ કાંઈક બોલવા ગયો. પણ બોલી જ ન શક્યો. એના ગળે ડૂમો ભરાઈ આવ્યો. એણે ફક્ત એમની સામે હાથ હલાવ્યો. ટર્મિનલ છોડતી વેળા એ મનમાં ને મનમાં એટલું જ બોલ્યો, “અરે જવાનો! મેં વળી તમારા માટે શું કર્યું છે? બસ, એક પાંચ ડૉલરનું લંચ આપ્યું એ જ? તમે સૌ તો તમારી સમગ્ર જિંદગી અમારા રક્ષણ માટે કુરબાન કરી દો છો. એ બધું જ અમારા થૅન્ક્સ’ની અપેક્ષા પણ રાખ્યા વિના! ધન્ય છે તમને. સલામ છે તમને!”

ભીની આંખે એણે પોતાની કાર સ્ટાર્ટ કરી. સૈનિકોની વાન પેતાવાવા જવા આગળ વધી.

જે દેશના દરેકે દરેક નાગરિકને પોતાના સૈનિકો માટે આટલું માન હોય એ લશ્કર કોઈ યુદ્ધ મોરચે પાછું પડે ખરું? આપણે સુખેથી સૂઈ શકીએ એ માટે એ લોકો પોતાની ઊંઘ તો ઠીક, પોતાની જિંદગી પણ આપી દેતા હોય છે.

જે પોતાનું સર્વસ્વ અર્પણ કરી ને પોતાના દેશ ની રક્ષા કરે છે.એ નરબંકા સૈનિકો ને લાખો લાખો વંદન.🙏